saya ada cerita

bila saya naik ke bukit istana cinta, saya nampak seorang student melambai ke arah saya

xy : cikgu, cikgu....halim nie

cikgu : hah??nape???(saya cuak gak)

xy : pokok yg kat batas 2...

saya terus naik ke atas...dah tak tercover keayuan...kalo nak ikut hati, nak jek angkat kain dan berlari....(saje nk eksen yang saya nie sayang anak2 murid saya...hahaha)

bile jek sampai kat atas bukit 2, saya terkejut dan hampir putus urat jantung. saya terdiam dan kalau la ader kuasa, saya nak jadi hulk....ya...nak jadi hulk...sebabnya....

halim : cikgu....saya mintak maaf ya...(dia ketakutan dan menyorok di dalam stor peralatan) ketika itu saya nampak hazeem si kembar 2 duduk mencangkung dan termenung..barangkali kesian melihat menda 2 dah nyawa-nyawa ikan...

tapi saya tak boleh jadi hulk...atau pun hulk tak boleh jadi saya...kerana saya masih lagi sabar...rupa-rupanya halim mencabut pokok betik di hujung batas pokok bendi saya...haih...saya tak boleh marah kerana dia berkali2 mintak maaf...sejuk jugak hati saya~tapi dia tetap kena denda untuk bekerja dengan ketua panatia kh saya selama 1 bulan...hehehe....kesian halim tapi ini wat pengajaran untuk diri dia dan kekawan...

pada minggu yang sama juga, saya diobserve oleh penyelia saya....huuuu...bila dah syok mengajar...kebiasaan yang sering saya buat adalah mencubit pelajar yang suka memain...tetapi hari itu, saya terlupa, ada en hazwan...dan aksi mencubit tetap saya teruskan bile haziq bgtau dalam seluar die ada siput tanah...hahaha...markah sahsiah saya tidak ada....tetapi tidak bersahsiah ke saya nie???? dan kisah siput tanah tetap bermain dalam fikiran saya...cmana ya rupa siput tanah yg dalam seluar 2????

debaran dalam ketakutan~

saya berjalan menuju ke destinasi istana cinta di lereng bukit...tetiba...nama saya di panggil...saya berpusing ala2 snow white yang kepanasan...

kes 1 : 20.4.2009 makmal elektrik dan elektronik

xx : cikgu...smalam saya pergi seremban..

xx 2 : dier jumpe boipren...(ouh...saya terdiam dan terkebil2)

xx : ala...bukanla cikgu..kami kawan je

cikgu : kamu dah ader boipren ke...(dalam nada keibuan yang sengaja dibuat2)

xx 2 : iyer cikgu...budak tingkatan 5

(masa nie saya terdiam dan memandang kearah xx, saya terfikir apakah tujuan dia datang menghampiri saya...saya berfikir lagi...apakah cara untuk mengorek rahsia...)

xx 2 : cikgu...kami jumpe cikgu nie cume nak minta petua

(dia boleh baca minda saya ke???.....oh.....)

cikgu : kenapa ye~(buat muke terkejut)

xx : tiap kali masuk sekolah dan duduk di tapak perhimpunan, bila dia pandang saya, saya berdebar-debar dan takut la cikgu....

cikgu : (terdiam dan terkejut)..(tetapi berlagak lembut keibuan)...ummm...

xx : !@# bla...bla..bla...

***

saya berfikir sejenak...kisah tadi saya cuba biarkan...ohh...jam di tangan saya 12.40..saya perlu masuk ke 5 A 1...patutkah saya mula mencari pil untuk mereka??? saya nak berfikir dan bermeditasi sebentar...haih...

saya sudah mula jatuh cinta

oh...

indahnya dunia ini

jika cinta menguasai diri..

saya rasa saya sudah mula jatuh cinta..(masa ni lagu jatuh cinta lagik dari matta kedengaran di dalam hati...) lalalalalala

"aku benci jembalang tu"

kes 1

pada satu hari persekolahan yang agak tak sibuk~saya bawa pelajar kelas relief saya masuk ke dalam lubuk puaka yang dijaga oleh jembalang yang sial..(ops,saya agak keterlaluan tapi memang itu kenyataanya...dan ketika ini saya memang sedang emosi)

orang 1 : cikgu masuk dulu...dia tak bagi saya masuk kalau cikgu takda

orang 2 : cikgu...jom la

cikgu : ????? kenapa??

saya masuk dan tetiba berlaku dialog yang tak selesa untuk pelajar saya dengar..bila jembalang 2 bersuara, pelajar saya lari keluar kecuali umar..(terima kasih umar~awk sudi dengar celoteh jembalang bersama saya...tidaklah saya kesunyian)

jembalang : saya kenal...ni pelajar m*****..pelajar sial...

(saya terdiam dan mengucap panjang...saya lihat muka umar..ada riak keruh di situ~ oh...)

cikgu : kenapa???? ( saya takda ayat lain kecuali kenapa)

jembalang : pelajar sial...serakkan lubuk saya....bersama cikgu sial....@#$%^&**&^%%$#@

(ntah apa lagik yang dia carut dan maki hamun pelajar sekolah nie...saya terdiam dan beristifar banyak2 kali...tapi saya cuba maniskan muka yang sememangnya dah manis..hahaha)

**kisah tadi sudah saya lupakan...saya terus berlalu dan masuk kelas lain**

kes 2

di kantin tepat jam 11.05 pagi..

pelajar 1 : saya seri maen bola cikgu...ngan smap labu

pelajar 2 : *sengih...dan menghulurkan saya pinggan mee yang sedang dia makan*

jembalang : cikgu dah malukan saya hari ini...nie kali pertama saya dimalukan

cikgu : ??????????????????? (apahal plak jembalang sial nie???gila gaknyer)

jembalang : (mencarut ntah pape...tapi tetap diulang "pelajar sial" berkali2)

pelajar 1 : (geleng kepala dan diam)

pelajar 2 : (buat aksi nak tumbuk jembalang gile)

haih......kenapalah ada jembalang sial yang jadi rakan sejawatan saya???saya pelik....paling pelik bila dia marah saya jadi baik bersama pelajar saya...saya jadi benci dia...benci sangat..dia mempunyai perangai yang pelik macam jembalang dan mempunyai mulut longkang..ya..memang mulut longkang....saya tak suka dia...memang tak suka...dan kenapa mesti saya berjumpa dengan dia hari ini??? dia suka cakap sial tetapi di kepala memakai kopiah...oh layak kah dia memakai kopiah menjadi hiasan imej sialnya itu???

saya jadi tak suka dia~dan yang penting saya tak nak jadi mcm dia...yang suka cakap sial...oh... saya tak suka jembalang itu..

dari cikgu untuk kamu

Ya ALLAH ya tuhanku~

kau berkatilah ilmu yang kuberikan ini

agar anak bangsaku mudah menerima apa yang ku ajar ini

ya ALLAH ya tuhanku~

kau berilah pemahaman kepada mereka yang tinggi

agar mereka mampu menyambung generasi pewaris bangsa ini ya ALLAH...

*tangan ku tadah, doa ku pohonkan agar anak muridku mampu memahami apa yang kuhajatkan*

amin..amin..amin..

saya masak, kamu makan ya~

~hadapi lah dengan senyuman~

**waktu ni saya intai pelajar saya dan mereka nampak saya, jadi terpaksalah melemparkan senyuman...padahal nak marah mereka...tapi terkantoi..adeh**

smalam saya kena tido sekolah...
sebabnya saya kena masak untuk budak2 kawad kaki..
hahaha....akhirnya misi untuk membuat budak2 kekenyangan berjaya...
hurayyyyy(saya tak lihat muka mereka waktu makan)

untuk minggu lepas..
saya habiskan ngaja topik sistem sokongan..
bila ngaja 2 saya terfikir...
pelajar-pelajar saya memang perlukan sokongan..
sokongan buat mereka untuk terus belajar dan berjaya
..kerana..
rata-rata yang saya lihat, mereka masih belum sedar
tentang masa depan..(wah bersemangat ya)

oh ya..saya nak kongsi pengalaman yg agak unik..
semalam, waktu tunggu kereta untuk pulang sekolah, saya dihujani dengan dialog ini:

Pelajar india 1 : cikgu siti, saya dengan dia mana lagi itam????
pelajar india 2 : cikgu, saya dengan dia sama itam kan cikgu???

saya : (dlam hati : korang bukan sama warna ke???)

pelajar india 3 : @$%%^&*(*&^%$$ (mungkin mencarut dalam hati)

pagi yang hening~

hari nie kitorg berempat kena panjat pagar rumah...

hahahaha...menarik dan hebat bukan...

barulah saya percaya bahawa hidup perlukan cabaran...

ini semua kerana saya hilangkan kunci pagar depan..
baru padan muka~
sebab semalam saya gelakkan jiran
kerana payung dia terbang..hihu

balik nie kitorg kena panjat pagar lagik...

harap2 anak murid tak nampak kitorg~
doakan saya ya~

(**tak terbayang rasanya pakai baju kurung, berkasut tumit tinggi dan kemudian panjat pagar...ohhh...tidak!!!!**)